29 Mayıs 2011 Pazar

bazen

bazen özlemek ince ince artıyor.
kim bilir kaç kere söyledim.
ama ben özledim seni dedim.
hiç kırmadı.
öyle deyince hep geldi.
gelebildikçe.
söz dinler gibiydi bazen.


bazen.


özlemek ince ince artarken içimi kavuruyor.
hem nasıl...
böyle zamanda insan kimsesiz kalıyor.
kime bi şey desen cevap gelmiyor.
herkesin yapacak bi şeyleri oluyor. 
sonralıklandırılmış oluyorum.


o zaman o özlem çok daha zorluyor. zorluyor.


açıklıktan başkasını bilmiyorum ki. 
açık açık 
ben bazen çok özlüyorum seni diyecek oluyorum.
yapmamak gerektiğine dair bilincim o kadar net ki..
oyalatıyorum kendimi adeta adam tutup oyalatıyorum.
gerekmek filan neyse artık! kızdım! sevmeseydim iyiydi.

Hiç yorum yok: